Yuta, Denise en de Bep van de Velden Award

Who run the world? Bep! Misschien is dit niet het antwoord wat je 1,2,3 verwacht had, maar het was zeker waar! Helaas was, want Bep van de Velden is twee jaar geleden overleden, maar ter nagedachtenis aan haar strijd voor meer gelijkheid heeft haar femmely de Bep van de Velden Award in het leven geroepen. Deze prijs stimuleert vrouwelijke ondernemers naast de 5000 euro, ook met coaching en netwerk! Wat een cool initiatief en nog leuker dat wij de drijvende krachten Yuta Slager (kleindochter van Bep) en Denise Pieterse mochten interviewen! Are you ready?!

Hi Yuta en Denise, wie zijn jullie?
Yuta: Hoi! Ik ben Yuta Slager, zoals eerder vermeld de trotse kleindochter van Bep van de Velden. Ik ben 19 jaar en studeer nu Communicatie aan de Hanzehogeschool in Groningen. Ik zit hier in het einde van mijn tweede jaar, volgend jaar ga ik de minor Art n’ Sound volgen in Leeuwarden. Ik woon al mijn hele leven in het studenten stadje Groningen en houd ook zeker van een feestje, net zoals mijn oma. De stad Groningen is dus echt mijn thuishaven, toch heeft Arnhem ook een plekje in mijn hart veroverd. Waar mijn oma woonde met haar grote huis in Bronbeek, ze woonde daar alleen, maar ze was er nooit alleen. Iedereen is daar welkom. Hier kwamen we dan ook een aantal keer per jaar samen met mijn oom die mij aan allemaal modeontwerpers wou voorstellen en hoopte mij te lokken met de mode academie van Arnhem. Want ja Mode, dat is sinds mijn 10e een grote liefde van mij. Ik studeer nu geen mode, maar heb wel in 2019 mijn eigen kledingmerk opgezet: RebelRed. Dit is echt mijn passie, ontwerpen, fotoshoots, organiseren etc. Dus lekker creatief bezig zijn.

Mijn moeder is dus opgegroeid in huis waar altijd iedereen welkom was, of het nou om vrienden van mijn moeder ging of bandleden van mijn oom die door het hele huis onaangekondigd lagen te slapen, het maakte niks uit. Zo is ook het huis waar ik in ben opgegroeid. Iedereen mag altijd langskomen, last minute mee eten of een paar daagjes overnachten.

Naast dat ik me bezig hou met mijn merk, mijn studie en de Award, speel ik Waterpolo bij de studentenvereniging de Walvisch. Ik zit hier in Dames 1 en de dames in dit team zijn heel snel heel belangrijk voor me geworden. Allemaal stuk voor stuk sterke meiden die mij steunen in al mijn stapjes van mijn merk tot de award en het feminisme. Hiernaast kunnen ze ook heel goed feesten 😉

Denise: Hi, ik ben dus Denise! Met 30 jaar op de teller een iets oudere dan gemiddelde student Commerciële economie aan het Saxion in Deventer. Ik kom uit Zutphen en woon sinds een paar jaar in Arnhem. Die keuze had iets te maken met grotere dromen en behoefte aan een nieuwe omgeving. Naast mijn opleiding heb ik mijn eigen onderneming; Showpeas. Ik creëer social media content voor verschillende partijen. Restaurants, een festival, een zelfliefde organisatie voor vrouwen en dus ook de Bep van de Velden Award. Op dit moment ben ik aan het uitdenken hoe ik mijn marketing kennis en creativiteit in trainingen kan gieten die andere ondernemers kunnen volgen. Het lijkt mij namelijk super gaaf om andere ondernemers met toffe initiatieven te helpen!

Ik dans graag tijdens feestjes in de Luxor, maar dat is momenteel vervangen voor zingen onder de douche en dansen met de stofzuiger. Verder geniet ik het meest van spontane dingen. Spontaan uiteten, dansen, borrelen, shoppen, rondrijden, jammen met mijn vriendje etc. Al is dat met een druk leven soms best lastig, spontaan.

Yuta, heb je lang getwijfeld over je studie en stad?
Toen ook het moment aan brak dat ik een studie moest kiezen was die keuze snel gemaakt, Groningen it is. Toch is hier wat vooraf gegaan. Als meisje op de basisschool vertelde ik mijn meester in groep 7 trots, “Meneer ik wordt modeontwerpster en ik ga studeren aan Artez in Arnhem, dat is namelijk de beste mode academie van Nederland”. Ik had mijn hele toekomst al uitgestippeld dat was duidelijk. Toen veranderde mijn mening toen ik ouder werd, op mijn 16e ging ik onderzoek doen. Arnhem bleek helemaal geen leuke studenten feest stad te zijn en dat zag ik niet zitten. Toch moest en zal ik naar een andere stad, dat was het moment dat ik Utrecht had uitgekozen, voor de studie Kunst en economie. Op mijn 16de had ik mijn havo diploma en besloot ik eerst een tussenjaar te nemen. Ik ging naar San Diego, Californië voor een half jaartje. Hier heb ik veel over mezelf geleerd. Ook leerde ik daar dat Groningen mijn stad is en dat ik het helemaal niet wou verlaten voor Utrecht. Toen was mijn beslissing heel makkelijk gemaakt. Mijn studie keuze verder was niet super doordacht, ik ging kijken wat de Hanzehogeschool aanbood en heb toen een beetje random Communicatie gekozen want dat leek me wel leuk.

Denise, welke inzichten heeft de minor entrepreneurship jou gegeven?
Nou om eerlijk te zijn had ik vooraf bedacht dat het allemaal wel iets anders zou lopen. Daar kom ik gelijk bij het eerste inzicht; het loopt heel vaak toch anders en ondernemen is ook veel schakelen en bijsturen. Tijdens de minor heb ik veel geleerd over zaken die belangrijk zijn voor elke ondernemer; van pitchen, het vormgeven van een raad van advies, trends en ontwikkelingen tot het opstellen van een financieel plan, algemene voorwaarden en contracten. Ik eindigde de minor met twee keer zo veel omzet als dat ik hem startte. Maar dat was helemaal niet het doel. Mijn doel was om mijn trainingen te ontwikkelen. Het tweede inzicht voor mij is dus dat je uit alle goedbedoelde adviezen een les kunt halen, maar dat ondernemen voor mij zo waardevol is omdat je zelf bepaald. En ik trok me dus iets teveel aan van die adviezen, waardoor ik helemaal niet meer deed wat ik écht zelf wou. Ondernemen is dus soms ook zelf het roer omgooien en 180 graden draaien!

Zouden jullie iets meer kunnen vertellen over Bep en haar strijd?
Yuta: Bep haar moeder was een feministische vrouw terwijl dat woord toen nog helemaal geen ding was. Het feminisme is dus (onbewust) met de paplepel bij mijn oma er in gegoten en mijn oma heeft dit weer bij mijn moeder gedaan. Bep heeft geen huishoudschool gedaan (zoals vele vrouwen in die tijd) maar de Mulo (vmbo). Ze kon naar de HBS (Havo) maar ging liever met haar vriendinnen mee. Ze begon hierna in een accountantsbedrijf, hier heeft ze mijn opa ontmoet en toen zijn ze samen naar Arnhem verhuisd voor de baan van opa.

Mijn opa was al snel klaar met dit bedrijf en besloot om voor zichzelf te beginnen, met oma. Zo begonnen ze samen het accountantsbedrijf CCV in een klein appartementje in Arnhem. Dit is nu uitgegroeid tot een internationaal bedrijf in betaalsystemen, waar mijn moeder het roer heeft overgenomen van mijn opa. Naast CCV zat mijn oma in vele besturen in Arnhem als enige vrouw. Ze had ook fenomenale uitspraken zoals ‘Draag geen grijs dat dragen al die mannen al, draag altijd rood, dan val je op als vrouw!’. Ze was een sterke vrouw en iedereen kende haar in Arnhem. Tot haar laatste jaren gaf ze grote feesten in haar huis en was ze altijd onder de mensen. Haar begrafenis in 2018 was prachtig, honderden mensen in de Eusebiuskerk van Arnhem. Er ontstond zelfs een file door heel Arnhem toen de kist van de kerk naar de begraafplaats werd gebracht.

Wat mooi! Hoe zijn jullie op het idee gekomen van een award?
Yuta: Het idee van de award kwam van mijn moeder. Mijn moeder, Enny, en ik zaten in de auto, toen Enny dit idee voorlegde. Ik was meteen enthousiast en we begonnen met brainstormen over de award. We pakte de laptop erbij, mijn moeder aan het stuur en ik opende een powerpoint. We begonnen met een slide over wat voor vrouw mijn oma was en wat haar een sterke vrouw maakte. De volgende slide ging over de Award en daarna gingen we de fases bedenken. Wat er wanneer moest gebeuren en wat de deadlines zouden zijn. Snel hierna zaten we rond een vergadertafel met verschillende hogescholen en jonge kandidaten die ons zouden helpen met het opzetten. Enny, Petra (vriendin van oma en ons) en ik begonnen met het vertellen over de award en kregen enthousiaste reacties.

Uit de kandidaten is Denise gekozen. Denise en ik zijn toen meteen begonnen met appen en afspreken. Na twee goede brainstorm sessies in een grand café konden we los. Het bleek dat we elkaar perfect aanvulden. Al snel was de social media en de website online.

Tot 1 juni kunnen kunnen kandidaten zich aanmelden, waar zijn jullie naar op zoek?
Denise: Elke onderneemster tussen de 18 en 30 jaar kan zich aanmelden, branche maakt niet uit. Het uitgangspunt is om iemand te zoeken met de aspecten die Bep had als ondernemende vrouw. Het gaat dus niet alleen om jouw bedrijf en hoe goed deze loopt, maar ook om de persoonlijkheid die je bij je draagt en hoe je deze uit.

In oktober staat de uitreiking gepland! Fingers crossed dat het doorgaat, wat kunnen we allemaal verwachten?
Denise: We zijn nog aan het overleggen over locaties maar we willen een leuke plek met een podium en bar afhuren. Hier worden de genomineerden uitgenodigd, deze krijgen dan podium om een elevator pitch te houden. Hierna Is er beraadt van de jury wie de finalisten worden en vervolgens wordt bekend wie de eerste BepvandeVeldenAward gaat winnen! Na de uitreiking wordt er een feest gegeven voor alle dames! Go Ladies!

Bep hielt van grote feesten en lekkere drankjes en hapjes. Dit beloofd 4 oktober dan ook te worden! De datum 4 oktober is dan ook gekozen omdat het de verjaardag van Bep was. Dit is dus al een feest op zich!

Yuta, na het lezen van het boek ‘Heb je nou al een vriend’ was je meteen overtuigd dat jij je moest gaan inzetten voor het feminisme?
Ik heb dus al veel sterke vrouwen in mijn familie dus het is niet gek dat ik ook zo ben opgegroeid. Ik was voor dit boek al wel bezig met bepaalde feministische praktijken, maar nooit bewust. Ik noemde mijzelf bijvoorbeeld ook zeker geen feminist, dat woord was voor mijn gevoel bijna een belediging in deze maatschappij.

Na het lezen van dat boek realiseerde ik me hoe erg ik achter deze ideeën stond en hoeveel passie ik had om hier wat aan te doen. Ik ben er bewust veel gesprekken met iedereen over gaan hebben en schrok van vele reacties. De ongelijkheid is vastgeroest in de hele cultuur. “Het is maar een geintje” en “Neem het niet zo serieus” wordt er tegen mij gezegd als ik de ongelijke uitspraken of daden aankaarten. Hoe meer ik er dus in het dagelijkse leven op ging letten hoe duidelijker het voor me werd. Nu noem ik mezelf trots een feminist en dit zou ik mijn hele leven blijven doen.

Denise, zijn we in Nederland al aardig op weg als het gaat om meer gelijkheid, of nog totaal niet?
De cijfers liegen niet, we zijn er nog niet. Het feit blijft dat mannen meer verdienen dan vrouwen in zelfde functies. Los van het feit dat ik vrouw ben en dat dus maar niks vind, is dat toch eigenlijk écht heel raar? Ik heb zelf altijd 13 jaar gevoetbald en zeg ook wel eens gebokst, gezien het feit dat ik al die jaren ook zwaar heb moeten boksen tegen het feit dat voetbal een ‘mannensport’ was en je als vrouwen/meisjes een beetje weggemoffeld werd.

Daarnaast zijn er ook regels zoals; ‘Je moet minimaal 1 vrouw…’ die er voor zorgen dat vrouwen een soort van functie of plek krijgen omdat het maar moet. Maar echte gedragsverandering vanuit intrinsieke motivatie is gewoon heel erg moeilijk. En gelijkheid is voor mij niet alleen die tussen man en vrouw, maar die is voor iedereen. Als je terugkijkt naar een jaar of 50 geleden dan zijn we al zo ver gekomen. Het is belangrijk dat we door blijven gaan!

De vraag die we altijd stellen: raden jullie het studenten aan om te gaan ondernemen of eerst (net zoals jullie) werkervaring op te doen?
Yuta: Ik raad studenten zeker aan te gaan ondernemen, ik ben zelf met mijn kledingmerk begonnen op mijn 18e en heb hier nog zeker geen spijt van. Ik heb hier al zoveel van geleerd wat mijn studie mij nooit zou kunnen bieden. Je kan dus beter vroeg beginnen en meteen leren hoe alles in zijn gang gaat. Als je namelijk een passie ergens voor hebt en erin gelooft kan je het prima combineren.

Denise: Ik begon veel later pas aan een studie, waardoor ik al een hoop werkervaring had. Daardoor denk ik dat ik liever onderneem, maar wanneer weet je dat nou echt? Als jij tijdens je studie een tof idee hebt of een verdienmodel kan koppelen aan jouw passie, dan zeg ik natuurlijk doen! Maar als jij een toffe bijbaan kan krijgen, waar je werkervaring op kunt doen in jouw vakgebied dan is dit ook super waardevol. Die ervaring is van waarde als je in de toekomst op zoek gaat naar een andere baan, maar ook als je gaat ondernemen. Het ligt echt heel erg aan je persoonlijkheid en lef.

Tot slot, dit weet nog niemand over jullie?  
Yuta: Ik heb in groep 1 een boterbloempje opgegeten omdat mijn beste vriendin me had wijs gemaakt dat het naar boter zou smaken.

Denise: Ik dacht vroeger altijd dat Renesse een vakantie badplaats was in Spanje.