Wieke en Robert hebben dag én nacht een luisterend oor!

In het holst van de nacht, in de vroege ochtend of op een feestdag. De Luisterlijn is dag en nacht, het hele jaar door bereikbaar voor mensen die behoefte hebben aan een vertrouwelijk gesprek. Door goed opgeleide vrijwilligers worden bellers in staat gesteld hun verhaal kwijt te kunnen en daardoor pijn, verdriet en zorgen (even) het hoofd te bieden. Vrijwilligers Wieke de Jager en Robert Hardy vertellen!

Hi Wieke en Robert, wie zijn jullie?
Wieke: Ik ben Wieke, 23 jaar en doe op dit moment de master Klinische Neuropsychologie. Dit doe ik in Amsterdam aan de UvA. Ik ben opgegroeid in een klein dorp in Friesland. Ik genoot erg van de ruimte en rust maar voor mijn studie moest ik verhuizen naar de ‘grote stad’, zoals we dat noemden. Het zijn twee werelden van verschil en ik denk dat die combinatie mij ook typeert. Ik houd erg van kletsen, feestjes en drukte maar ik geniet ook van de rust die ik vind in een wandeling door de natuur of het lezen van een boek.

Robert: Ik ben Robert, 26 jaar en studeer biologie aan de UvA in Amsterdam. Naast mijn studie heb ik een kleine onderneming. Ik ben gek op goede koffie, zo gek dat ik een paar jaar geleden een eigen mobiele espressobar in een Piaggio ben begonnen, waarmee ik op evenementen te vinden ben.

Hadden jullie, terugkijkend, nog steeds voor deze studie gekozen? 
Wieke: Ik studeer Klinische Neuropsychologie en zou zeker weer voor deze studie kiezen. Het fascineert me hoe ons brein werkt en hoe het ons gedrag en onze emoties beïnvloedt. Momenteel loop ik ook stage en daar haal ik veel plezier, kennis en kunde uit.

Robert: Ik vind biologie waanzinnig interessant waardoor ik nooit spijt heb gehad van mijn studiekeuze. Toen ik net aan mijn studie begon had ik nog geen idee welke kant ik er mee op wilde gaan. Na een minor programmeren raakte ik zo enthousiast dat ik besloten heb om door te gaan met een master bio informatica.

Voor wie nog nooit van de Luisterlijn heeft gehoord. Leg uit, wat doen jullie?
Wieke: Wij bieden als vrijwilligers een luisterend oor aan iedereen die dat nodig heeft. 24/7 365 dagen per jaar.

Robert: Iedereen kan anoniem bellen voor een praatje of als je echt ergens mee zit. Soms is het fijn om even met iemand te praten buiten je eigen vriendengroep of familie. Echt anoniem je verhaal kwijt kunnen kan heel erg opluchten.

Het lijkt me ook erg heftig om met zulke ernstige problemen om te gaan. Merk je hier privé iets van? 
Wieke: Natuurlijk zijn er wel eens gesprekken die onder je huid kruipen omdat het leven van de beller echt uitzichtloos is. Dat moet je dan wel kunnen verdragen. Je weet van te voren nooit wie er belt. Het is echt een uitdaging om elk gesprek weer neutraal te starten.

Robert: Het vraagt echt wel wat van je. In de loop van de tijd dat ik nu voor DLL werk merk ik dat ik steeds beter wordt in het regie houden in gesprekken en ook mijn eigen grenzen aangeven. Niet alle bellers zijn even leuk. Dus het is belangrijk dat je zelf redelijk stevig in je schoenen staat.

Voor wat voor soort problemen kun je de luisterlijn bellen? 
Wieke: Je kunt echt voor alles met de Luisterlijn bellen.

Robert: Soms kan het als student misschien net een stap te ver zijn om contact op te nemen met een studieadviseur of studentenpsycholoog. Als er überhaupt op korte termijn tijd is voor een dergelijke afspraak. De Luisterlijn is op elk moment beschikbaar, ook midden in de nacht.
Studenten worden soms afgeschilderd als heel sociaal, maar wat nu als je zelf wat schichtiger bent en niet zo van het studentenleven in de kroeg bent. Dan kan studeren ook heel eenzaam zijn. Dat was natuurlijk helemaal heel heftig in Corona tijd, maar ook nu zijn er natuurlijk studenten die mentaal niet lekker in hun vel zitten. En dan is het fijn om te weten dat er altijd iemand beschikbaar is die even naar je wil en kan luisteren. Bijvoorbeeld als je stress ervaart in een tentamen periode.

Wieke: Of je twijfelt heel erg over een vervolgstudie of een sollicitatie procedure. Juist die anonimiteit en de laagdrempeligheid zijn dan heel fijn.

Robert: Je kunt je verhaal kwijt en door te praten ervaren de meeste bellers weer wat meer ruimte. Praten lucht op.

Wat goed! Stel ik ben student en ik wil graag helpen. Hoe zou ik jullie kunnen steunen? 
Robert: Je kunt je aanmelden als vrijwilliger. Wel goed om je af te vragen of je voldoende ruimte in je agenda hebt, maar ook in je hoofd en je hart.

Wieke: Het is vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Je gaat voor minimaal een jaar een commitment aan van 1 dienst per week. Ik leer er ook enorm veel van, wat ik in mijn verdere leven weer kan gebruiken.

Om vrijwilliger te worden moet je een training doorlopen. Hoe ziet zo’n training eruit? 
Wieke: De training bestaat uit een E-learning en een 6-tal bijeenkomsten (deels op locatie en deels online). Na de opleiding, waarin je ook oefent met acteur-vrijwilligers, draai je 2 keer een dienst onder begeleiding van een mentor (een ervaren en opgeleide vrijwilliger) en draai je met een mede-aspirant vrijwilliger een nachtdienst.

Robert: Daarna kun je jezelf inroosteren op tijdstippen die voor jou het beste in je agenda passen. En je neemt deel aan intervisie. De trainer/begeleiders zijn altijd beschikbaar voor coaching of een gesprek als je met vragen zit.

Wat is voor jullie het meest vervullend aan vrijwilliger zijn bij de Luisterlijn?
Wieke: Het geeft echt een goed gevoel als je een klik voelt met een beller en op 1 lijn zit. Ik voel me dankbaar als ik iets heb kunnen bijdragen.

Robert: Als iemand aan het begin van het gesprek heel somber of in de put klinkt en je dan aan het eind van het gesprek echt bijna een andere persoon aan de lijn hebt. Fijn om je te realiseren dat je daar een rol in hebt gespeeld en iemand zich echt weer wat beter voelt. En wat ik ook echt bijzonder vind aan dit werk is dat je echt uit je eigen bubbel komt. Je praat met mensen waar je normaal het gesprek niet mee aan zou gaan.

Wieke: Het is absoluut een fijne vrijwilligersfunctie die je heel goed zelf kunt plannen. En je leert er heel van. Je krijgt echt een breder beeld van de maatschappij.

Robert: Je kijk op de wereld wordt vergroot inderdaad. En je verdiept je luistervaardigheden. En ik heb zelf ook echt wel beter geleerd om mijn grenzen aan te geven en de regie te houden in een gesprek. Daar heb je in andere gesprekken ook echt iets aan.

Cliché maar oké, waar hopen jullie zelf en de luisterlijn over 5 jaar te zijn?
Robert: Ik hoop dan op leuk werk en een eigen huis, maar dat is voor jongeren op dit moment echt wel een lastig te vervullen wens. Ik hoop dat er in de nabije toekomst iets verandert zodat een eigen plek meer binnen bereik komt.

Wieke: Ik ben over 5 jaar vast ook aan het werk, maar als wat weet ik echt nog niet. Wat dat betreft ligt alles nog open.
Maar als het enigszins mogelijk is hoop ik dan ook nog steeds voor de Luisterlijn te werken. Wie weet is er dan ook nog meer flexibiliteit in de planning mogelijk en hebben we een steady vrijwilligersbestand

Tot slot, dit weet stiekem nog niemand over Wieke en Robert? 
Robert: Ik kan enorm genieten van een goede kop koffie, de smaak is verslavend, maar eigelijk kan ik helemaal niet zo goed tegen cafeine…

Wieke: Ik vind het stiekem wel leuk om dingen in mijn eentje te doen, zoals naar een museum gaan. Dan kan ik alles op mijn eigen tempo bekijken.

De Luisterlijn is 24/7 bereikbaar op 088 0767 000