Janna en Ömer, brengers van het journalistieke Gen-Z nieuws!
Helaas maar waar: steeds meer jongeren hebben moeite met lezen en schrijven. De digitale snelheid van vandaag de dag is één van de oorzaken van laaggeletterdheid en dat zorgt ook nog eens voor een behoorlijke portie nepnieuws. Gelukkig bestaan Janna Nieuwenhuijzen, Ömer Tuzkapan, Fiore Houwing en Simone van den Broek, en hun initiatief @snackpaper_ en Stichting Jong Belezen, want zij gebruiken juist nieuwe media om jongeren op hun medium met snelheid te voorzien van diepgaand nieuws en onderzoeksjournalistiek. In hun eigen woorden dichten zij het gat tussen de krant en de jonge generatie. Daar nemen wij ons petje net zo diep voor af en dat schreeuwt om een interview. Lees je snel verder? Daar gaan we!
Het zijn Janna en Ömer, welkom! Wie zijn jullie?
Janna: Ik ben Janna, 27 jaar oud, met een achtergrond in sociologie (BA) en journalistieke wetenschappen (MA). Als freelance journalist heb ik gewerkt voor Het Parool, LINDA MEIDEN, De Groene Amsterdammer en VICE, waarbij ik me vooral richtte op thema’s die relevant zijn voor jongeren. Daarnaast ben ik ook een publiek spreker bij De Jonge Spreker en DJ, ik draai R&B en hiphop.
Ömer: Hi! Ik ben Ömer, 28 jaar en in Groningen, Amsterdam en Lyon heb ik internationale betrekkingen (BA) en political economy (MSc Political Science) gestudeerd. Na een tijd als consultant in de publieke sector gewerkt te hebben, werk ik nu bij Natwerk, een reclamebureau. Het ‘nieuws’ en schrijven zijn twee van mijn grootste interesses en in mijn werk en de stichting kan ik dat steeds beter ontwikkelen. Ook ben ik politiek betrokken en werk ik bij een stichting (Coöperatiekring Amsterdam) die kansengelijkheid voor schoolgaande kinderen probeert te vergroten. Indirect hebben de stichtingen best veel met elkaar te maken, dat motiveert me.
Hadden jullie, terugkijkend, nog steeds voor dezelfde studie(s) gekozen?
Janna: Jaaaaaaaa, sociologie is geweldig! Zou het iedereen aanraden. Het is ook de reden dat ik de journalistiek in ben gegaan. Ik leerde zoveel interessante dingen over de maatschappij en over samenleven. Toen ik zocht naar een manier waarop ik die inzichten met een groter publiek kon delen, viel ik voor journalistiek. Tijdens de master ben ik verliefd geworden op de journalistiek, maar ik leerde ook over hoeveel er mis gaat op het moment. Daarom Stichting Jong Belezen.
Ömer: Ja absoluut. Internationale Betrekkingen is spannend, het ontwikkelt zich continu, maar heeft toch heel veel met geschiedenis te maken. Politieke economie klinkt vaag, maar is heel actueel en speelt zich af op het snijvlak tussen politiek beleid en het bedrijfsleven. En over hoe die grenzen kunnen vervagen. Maar met de kennis van nu…er zijn zoveel leuke studies. Maar, uitzonderingen daargelaten, bepalen die studies bijna nooit waar je terechtkomt.
Hoe zijn jullie op Stichting Jong Belezen en @Snackpaper gekomen?
Janna: Ik schreef veel over jongeren, verhalen over soa’s en condooms of over afhankelijkheden (aan drank, drugs en aan smartphones), maar merkte dat maar weinig jongeren de verhalen helemaal (of überhaupt) lazen. Niet gek, we zijn niet gewend om voor nieuws te betalen (en zulke verhalen staan achter een betaalmuur) of om te gaan zitten voor een artikel van meer dan 2000 woorden. In achtergrondverhalen wordt antwoord gegeven op ‘waarom-vragen’. En terwijl jongeren vaak wel op de hoogte zijn van wat er speelt, doordat ze actualiteiten volgen via social media, missen ze vaak die waarom-vraag. Ik dacht, dat kan anders. En aangezien we toch al uren op socialmedia doorbrengen, leek het me goed om daar te beginnen!
Ömer: Toen Janna mij een jaar geleden over haar idee vertelde op een feestje, was ik meteen enthousiast. Ik heb het geluk gehad dat de krant bij mij thuis elke dag op de mat viel, én nog belangrijker: het interesseert me. De journalistiek weet heel veel mensen niet te bereiken. Of het ligt je gewoon niet om elke dag verhalen te lezen, heel begrijpelijk. Maar om een beetje mee te komen, is het gewoon heel belangrijk om af en toe verder te kijken dan de headline, of een pushmelding van een nieuwsapp. Wij hebben nog niet dé oplossing, maar we gaan proberen om mensen hierin te begeleiden. We willen goed journalistiek werk uitlichten, en jongeren kennis laten maken met de journalisten en de titels.
Hoe verschillen jullie van kanalen als Cestmocro en NOSop3?
Allebei geweldige voorbeelden van kanalen die aantonen dat er onder jongeren een gigantische behoefte is aan nieuws. Cestmocro en NOSop3 doen dat op geheel eigen wijze. Waar wij uniek in zijn is dat we artikelen van gerenommeerde media vertalen naar video’s. We vinden dat er zo veel goed journalistiek werk wordt gemaakt – wat nu ongelezen blijft – en dat willen wij laten zien aan jongeren, op een manier die hen aanspreekt. Dat gebeurt nu nog niet. Wij willen het gat tussen traditionele media en jongeren dichten. Ook vertellen wij over hoe media en de journalistiek werken, proberen we een band op te bouwen tussen jongeren en journalisten en de media waar zij voor schrijven.
In hoeverre is het mogelijk om integer en objectief te blijven in het overbrengen van nieuws?
Janna: Eigenlijk zijn wij bij @snackpaper curators, geen journalisten. Fiore en ik zijn wel allebei journalisten, en hebben samen de master journalistiek wetenschappen gevolgd, waardoor we veel begrijpen over hoe nieuws tot stand komt. In cureren ben je nooit objectief, want je kiest bewust voor bepaalde artikelen wel of niet. Maar door zo transparant mogelijk te zijn over onze keuzes en werkwijze, blijven we heel dicht bij de Code voor de Journalistiek. Dat is ook wat ons onderscheidt van andere pagina’s: we verantwoorden onze journalistieke overwegingen.
Ömer: Je kunt niet objectief zijn. Je onderwerpkeuze, je manier van schrijven, je achtergrond, waar je woont en ga zo maar door, bepaalt mede hoe je over zaken denkt. Iedereen die dat ontkent, jokt
Maar het gaat erom dat je transparant bent, dat je open staat voor andere meningen, zienswijzen en overtuigingen. Dan ben je in mijn ogen een goede journalist. Alle goede journalisten die ik ken, hebben deze eigenschappen.
Het team wordt aangevuld met Fiore Houwing en Simone van den Broek. Hoe zijn de taken onderling verdeeld?
Janna: We vormen samen Stichting Jong Belezen. We vullen elkaar enorm aan, want iedereen kan doen waar hij of zij goed in is. We werken vaak ‘s avonds samen. Dan plannen we werkvergaderingen waarin we lekker eten koken, maar ook strak een agenda aanhouden. Ik kende iedereen uit het bestuur, maar zij elkaar niet. Ik kan soms met zoveel trots kijken naar wat een match deze groep is, er zijn diepe vriendschappen uit ontstaan.
We werken ook met een geweldige groep journalistiek studenten en hebben inmiddels zelfs 4 stagiairs. Zonder hen zou @snackpaper_ niet bestaan. Hun inzichten, tijd en creativiteit maakt dat we zoveel kunnen produceren. Steeds vaker krijgen we berichten van jonge mensen die met ons samen willen werken, allemaal vrijwillig. Soms moet ik mezelf echt even knijpen, het is zo bijzonder om te voelen hoeveel vertrouwen er in dit idee is! En het is zo leuk om met jonge ambitieuze mensen samen te werken. We willen echt een leerplek zijn waar alle ideeën serieus overwogen worden. Alles kan!
De vraag die we altijd stellen: zou je het studenten/afgestudeerden aanraden om te gaan ondernemen of om eerst werkervaring op te doen?
Janna: Poeh, lastig. Ik ben na mijn studie aan het werk gegaan bij twee organisaties waarvan ik dacht dat ze helemaal bij me zouden passen. Maar het tegendeel bleek. Daar moest ik wel eerst achter komen. Door die ‘teleurstellingen’ leerde ik wat ik WEL wilde doen, en waar mijn kracht ligt. Zodoende is @snackpaper_ ontstaan. Elk falen draagt bij aan een nieuwe kans. En nu ben ik erachter dat ondernemen goed bij mij past.
Ik kreeg zelf weinig begeleiding bij de plekken waar ik werkte. Nu kan ik de begeleiding geven aan de studenten die voor ons werken, die ik zelf altijd gemist heb. Daar haal ik heel veel voldoening uit.
Ik raad studenten sowieso aan om ergens stage te gaan lopen, werkervaring opdoen waar je ook nog fouten kan maken is cruciaal. Zeker in de journalistiek.
Ömer: Als er iets is waar jij van overtuigd bent en waar je vuur van krijgt in je hol, ga ervoor. En ja, werkervaring is altijd handig, maar je kunt ook mensen om je heen verzamelen die al ervaring hebben, maar dat hoef ik een geboren ondernemer niet te vertellen.
Wat voor leuks staat er op de Jong Belezen agenda?
@snackpaper_ is het eerste project van Jong Belezen. We zijn nog lang niet uitgespeeld. Fysiek met elkaar over media praten, of dat nou gaat om journalistiek of wat het met je doet, is iets wat we aan het ontwikkelen zijn. Daarover later meer…
Dilemma Janna: een internationale carrière als DJ of hoofdredacteur van het Parool?
DJ’en heb ik altijd met veel plezier gedaan, optreden vind ik geweldig. Maar het is niet mijn passie. Ik ben enorm gepassioneerd over journalistiek. Ik ben er oprecht van overtuigd dat het mensen bij elkaar kan brengen, dat we perspectieven van de ander kunnen leren begrijpen en dat het daardoor polarisatie tegen zou kunnen gaan. Hoofdredacteur van een traditioneel nieuwsmedium zou ik niet willen worden. Hoofdredacteur van een innovatief platform als @snackpaper_ wel. En dat is het mooie, dat ben ik nu! Mijn droom is om de bevindingen die we met @snackpaper_ opdoen wereldwijd te kunnen verspreiden; het probleem dat jongeren zich steeds meer verwijderen van de journalistiek is een universeel probleem. Wij zoeken naar de oplossing, het perfecte format dat overal geïmplementeerd zou kunnen worden. Dat vergt tijd en het maken van fouten, om daar weer van te leren en het zo fine te tunen dat we uiteindelijk iets kunnen aanbieden wat bijdraagt aan de toekomst van de journalistiek.
Dilemma Ömer: Directeur van een reclamebureau of lijsttrekker van een politieke partij?
Lijsttrekker, vanzelfsprekend wilde ik bijna zeggen. Maar het viel me op dat je er geen partij bij noemt. Ik kan nu wel een aantal partijen opnoemen waar ik absoluut geen lijsttrekker van zou kunnen zijn. Dit zou wel een mooi grimmig sprookje zijn als ik dan nu blind voor de tweede optie zou kiezen en ik over een paar jaar gedwongen wordt om Dion Waus en Martin Bosmaaaa aan te sturen…
Tot slot, dit weet stiekem nog niemand over Janna en Ömer?
Janna over Omer: Öm kan dus heel goed zingen, kleinkunst vooral. Tijdens een avondje ‘op stap met de stichting’, kreeg hij de opdracht om een lied voor te dragen. Dat werd een spectaculair optreden. Wij stonden alle drie perplex want hadden geen idee dat hij zo’n zieke stem had.
Ömer over Janna: Janna is een zieke nerd, zo ziet ze er misschien niet uit op het eerste gezicht, en ze heeft ook een intens partyleven gehad, maar het liefst is ze aan het lezen of aan het discussiëren over filosofische levensvragen.