In De Sloot Met Roos en Hannah!

Goeie Ouwe Koeien uit de sloot halen, daar zijn Roos Hamelink en Hannah Bakx onwijs goed in! Geschiedenis is heel interessant en cool, maar hoe breng je dat nou over aan een jong publiek? En dat is nou precies waar deze heldinnen goed in zijn! Benieuwd hoe zij dit doen? Ofcourse! Lees hieronder alles en meer over de missie, hoe zij vergane glorie in een nieuw jasje steken en andere guilty pleasures! KnappeKop Bram in de wei! 

Merken jullie dat er onder de huidige millennial generatie steeds minder interesse in geschiedenis is?
Wij geloven niet dat het per se te maken heeft met de huidige generatie. We denken dat het eerder te maken heeft met leeftijd. Je ziet vaak dat hoe ouder mensen worden, hoe meer interesse ze krijgen voor geschiedenis en de wereld om hun heen. Als je jong bent kijk je vooruit, naar de toekomst. Waarom zou je je druk maken over wat geweest is? Als je ouder wordt, blik je meer terug, omdat je daar vaak meer tijd en interesse voor hebt. Waar we wel heel erg in geloven is dat het heel veel uitmaakt op wat voor manier je in aanraking komt met geschiedenis. Leeftijdsgenoten gaan geen dik, droog geschiedenis boek uit de kast trekken (wij trouwens liever ook niet!). De millenial moet op een andere manier bediend worden en wij vinden het een leuke uitdaging om uit te zoeken welke manier het beste is of althans beter dan het dikke geschiedenis boek.

Het dikke geschiedenis boek aantrekkelijk maken, daardoor is Goeie Ouwe Koeien ontstaan? 
We hebben elkaar ontmoet tijdens onze master Publieksgeschiedenis. We kenden elkaar via via wel, maar hadden elkaar nog nooit gezien. “Jullie moeten vriendinnen worden”, werd er tegen ons allebei gezegd. Tijdens de introductiedag stapten we – allebei kat uit de boom kijkend – toch op elkaar af: “Jij moet dus Hannah zijn?” “Ja, en jij Roos.” Na twee maanden werd Roos gevraagd om een pop-up tentoonstelling te maken in hotel The Dylan. Zij heeft Hannah hier bij betrokken en zo kwamen we erachter dat het bijzonder goed klikte tussen ons. Al snel volgde de Instagram pagina Goeie Ouwe Koeien waar we begonnen met het geven van doe-, lees-, luister- en kijktips op het gebied van geschiedenis. We kregen namelijk allebei vragen als ‘Waar moet ik heen met mijn museumkaart? En ik heb zin in een documentaire waar ik iets van leer, wat moet ik kijken?’ Die antwoorden konden we goed bundelen op onze Instapagina @goeieouwekoeien.

Op den duur werden we benaderd door onder andere Madurodam en het Stadsarchief Amsterdam voor opdrachten: tekstbordjes en appteksten schrijven en de Museumnacht organiseren, dat gingen we doen. Toen besloten we om na het behalen van ons diploma niet te gaan solliciteren maar ons te focussen op GOK; om echt een bedrijf te worden in plaats van een Instagram. Dat doen we nu sinds september vorig jaar.

Cool! Wat waren de uitdagingen tijdens het opstarten van GOK? Hebben jullie de koe al bij de horens gevat? 
Het ging in het begin heel erg vanzelf. Dit had enerzijds te maken met het feit dat we elkaar goed aanvullen, we een soepele samenwerking hebben en over veel dingen hetzelfde denken. Anderzijds ging het makkelijk omdat klanten ons wisten te vinden zonder dat we er zelf actief naar op zoek gingen.

Inmiddels zijn we acht maanden verder en dan komen er wel wat uitdagingen: we moeten zelf opdrachten binnenhalen, welk uurtarief hanteren we, hoe onderhandel je op een goede manier, een eigen kantoor, hoe gaan we onszelf ontwikkelen etc. De grootste uitdaging tot nu toe is het verkooppraatje. We weten veel van de inhoud, die kennen we en vinden we interessant. We hebben genoeg ideeën en weten hoe we die moeten uitvoeren, maar we zijn totaal geen salestijgers. We komen, denken we, veel introverter en meer verlegen over bij onbekenden dan we daadwerkelijk zijn. Op dit gebied moeten we onszelf nog gaan ontwikkelen. Een uitdaging, maar wel een leuke en leerzame.

Jullie bewandelen dit avontuur met z’n tweeën, hoe zijn de rollen tussen jullie verdeeld?
De rolverdeling gaat heel natuurlijk. We hebben nooit bedacht jij doet dit en jij doet dat. Gaandeweg zijn we er achter gekomen wat we zelf leuk vinden en waar we goed in zijn en dat weten we ook van de ander. Meestal trekken we taken naar ons toe zonder dat we dit hardop hebben uitgesproken. Als het op de website beschreven zou moeten worden dat is Roos CCO, Hannah CFO en delen we het CEO-schap. Hannah denkt aan alles en zorgt dat alles wordt geregeld, ze houdt van organiseren, is goed in het contact met instellingen, houdt het overzicht en zorgt dat we niet verzinken in details. Roos is het liefst bezig met de inhoud: ze bedenkt en ontwikkelt concepten, van inhoud tot vormgeving en zorgt daarmee voor het totaalplaatje.

Welke lessen hebben jullie geleerd in het ondernemende avontuur (tot nu toe)?
Hannah: Door het ondernemen ben ik erachter gekomen dat ik, en ik denk eigenlijk wij allebei, mezelf onderschat. Ik heb geleerd om wat vaker van me te laten horen en probeer om wat steviger m’n mannetje staan.

Roos: Ik ben ik er wel achter gekomen dat ik het liefst met de inhoud bezig ben en graag voor een totaalpakket wil zorgen; dus niet alleen teksten schrijven, maar ook vormgeven. Daar hoop ik steeds beter in te worden, want ook dat weet ik nu: je kunt jezelf zo veel aanleren. Ik dacht dat ik ook van dingen regelen hield, maar nu ik zie hoe Hannah dat doet, weet ik wel beter.

De vraag die we altijd stellen: raad jij het studenten aan om te gaan ondernemen of eerst werkervaring op te doen in loondienst?
Hannah: Ik vind het lastig om die vraag te beantwoorden, ik heb nog nooit in loondienst gewerkt behalve bijbaantjes en stages. Ik zou niet volmondig zeggen: ga ondernemen. Ik denk dat je niet moet gaan ondernemen om het ondernemen. En als je dat wel wil, kan het denk ik nooit kwaad om ervaring op te doen in loondienst. Het heeft allebei voor- en nadelen. Als je het ondernemen inrolt zoals bij ons is gebeurt en je kan er je brood mee verdienen dan raad ik het wel aan. Je leert van alles en nog wat en hebt veel vrijheid. Maar ik kan ook altijd dingen verzinnen die juist prettig zijn van loondienst. Ik weet het niet. Ik denk als het je overkomt grijp je kans, maar ik zou er niet heel erg naar op zoek gaan denk ik. Ter illustratie: als GOK failliet gaat of wordt opgeheven of om wat reden dan ook stopt, dan denk ik dat ik niet ga broeden op een idee voor een nieuw eigen bedrijf maar dan zou ik een vaste baan zoeken. Maar als er uit GOK een ander bedrijf vloeit, dan blijf ik zeker ondernemen.

Roos: Ik had altijd zo’n ander beeld van ondernemen. Als je me twee jaar geleden vroeg ‘word je ondernemer?’ dan had ik moeten lachen. Maar mijn antwoord op de vraag ‘wat ik wilde gaan doen’, was toch iets in de richting van: iets met verschillende projecten tegelijk, in een klein team waar je echt het verschil maakt, ik wil veel schrijven, producten afleveren waar ik trots op ben en dan weer door naar iets nieuws. Dat sluit toch allemaal verdacht goed aan bij een eigen bedrijf. Daarnaast weet ik wel dat ik de dingen graag op mijn manier doe, en dat kan als je een eigen bedrijf begint. Dus ja, ga ondernemen; als je daardoor kan doen wat je leuk vindt. Maar besef ook wel dat een eigen bedrijf in je hoofd altijd doorgaat. Dat is niet erg als je werk tegelijk een hobby is, maar weet wel waar je aan begint.

Hoe kijken jullie, als historici, naar de opkomst van Instagram musea?
We hebben niet echt een mening over Instagram musea. Met name omdat deze helemaal niet met geschiedenis te maken hebben en wij richten ons heel specifiek op geschiedenis. Ga er vooral naartoe als je een leuke foto wil maken. Maar als je met de vraag bedoelt of musea Instragram moeten gebruiken: dan zeggen we ja. Musea hebben moeite om een jong publiek te trekken. Insta is op dit moment een van de media waarmee je de jonge doelgroep bereikt. Musea moeten mee gaan in de trends. Over 5 jaar is er vast weer een ander medium dat de doelgroep bedient.

Wij denken alleen dat musea Instagram niet op de juiste manier beoordelen of zien. Het is een misvatting dat Instagram niet inhoudelijk is. Beeld is natuurlijk ontzettend belangrijk, maar dat beeld kan je als instelling goed naar je hand zetten. Wij bewijzen dat we geschiedenis aantrekkelijk kunnen maken op Instagram in beeld en tekst, zonder af te doen aan de inhoud.

Op welk project zijn jullie het meest trots?
De Museumnacht in het Stadsarchief was heel cool: de inhoud klopte en – op wat (bier)problemen na – zat de avond praktisch goed in elkaar. Naast vaste archiefbezoekers hebben we enorm veel jonge mensen laten zien wat voor mooie plek het Stadsarchief is. En daarmee haalden we maar liefst 3500 bezoekers binnen; een record voor het Stadsarchief.

Het Taalmuseum is ook wel iets waar we trots op zijn. We zijn daar in augustus begonnen als interim projectdirecteur, maar inmiddels zijn we daar projectdirecteur en mogen we plannen bedenken, uitwerken en uitvoeren.

De interviews met Simone van de Vlugt waren ook wel een hoogtepuntje. Vooral dat we na het eerste interview door Simone in het Muiderslot persoonlijk zijn gevraagd voor een tweede interview tijdens het Amstelveense Boekenfeest. Dat is een fijne bevestiging!

En als laatste ons eigen pareltje: de Goeie Ouwe Koeien dagen. We nemen volgers mee op excursie, organiseren een (exclusieve) rondleiding en een drankje achteraf. Het begon als een uitje voor vrienden en familie, maar inmiddels worden we zelf benaderd door musea. Het is een concept dat aanslaat. Het sluit heel goed aan bij onze visie dat iedereen enthousiast is over geschiedenis. We hopen dat we de GOK-dagen nog kunnen uitbreiden en naar een hoger niveau kunnen tillen.

Ik kan me voorstellen dat veel projecten nu on hold staan door de coronacrisis? Hoe gaan jullie hiermee om?
Er staan inderdaad een aantal projecten on hold. Dat is raar, maar we hebben er ook een heel mooi nieuw project uitgehaald: Thuismuseum. Hiervoor trekken we het hele land door en bezoeken we lege, historische musea. Hier maken we video’s van ongeveer 15 minuten waardoor we de mensen thuis toch een museumbezoek kunnen verzorgen. Wat we heel jammer vinden is dat er veel van onze GOK-dagen niet doorgaan, maar dit maken we goed zodra alle instellingen weer open gaan!

Waar staan Goeie Ouwe Koeien over 5 jaar? Een tipje van de (sl)uier!
Over 5 jaar hebben we aantal vaste samenwerkingspartners. We hopen dat we ons voor langere tijd kunnen binnen aan culturele instellingen, op projectbasis: dus bijvoorbeeld elk jaar een tijdelijke tentoonstelling realiseren of verantwoordelijk voor de inhoudelijke programmering. We vinden het dan het meest uitdagend om samen te werken met musea die moeite hebben om een (jong) publiek aan te trekken. Wij denken dat we daar echt verschil kunnen maken en dat willen we natuurlijk graag. We zouden ook graag gevraagd willen worden als sprekers, nog meer interviews doen, dagvoorzitter of ergens aanschuiven als expert.

We willen een klein maar fijn team, een paar vaste mensen in dienst. Sowieso een commercieel expert, zodat wij ons op de inhoud en organisatie kunnen richten. Nog een inhoudelijk iemand, en misschien een vormgever. Daarnaast willen we graag een pool van vaste zzp’ers waar we bijvoorbeeld onze podcasts of video’s mee maken, of een aantal vaste gidsen waar we mee kunnen samenwerken voor GOK-dagen.

Tot slot, wat weet stiekem nog niemand van Hannah en Roos?
Hannah: De eerste keer dat ik mij aanmeldde voor de master Publieksgeschiedenis werd ik afgewezen. Het jaar daarop probeerde ik het nog een keer en werd ik wel aangenomen. Ik heb er een vriend en businesspartner uitgehaald dus ik ben de UvA (en mezelf voor het behalen van (te) lage cijfers) nog steeds dankbaar.

Roos: Voor wie het nog niet doorhad: geel is mijn lievelingskleur. Ik ga elke dag met een goede gele uitrusting op pad: laptophoes, Dopper, rugzak etc. Ik heb zelfs voor elkaar gekregen dat ons logo geel is en het lukt ook ons kantoor steeds iets geler te maken; van theemokken tot stoelen. Langzaam wordt het ook Hannah’s lievelingskleur, of tenminste dat hoop ik maar…