Dankzij Tess ben je samen, niet alleen!

Een dierbare die een zwaar medisch proces moet ondergaan. Iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken. Of ondergaat dit zelf. Dan kan het misschien voelen alsof je er helemaal alleen voor staat en dat maakt het proces nog zwaarder. Maar alleen sta je er niet voor. Zeker niet vandaag de dag. Want ervaring leert dat wanneer je open communiceert het traject behoorlijk verlicht kan worden, voor jou en je dierbaren. Daarom vinden we het heel cool dat Tess van Logtestijn is begonnen met Stamps, een sociale onderneming die mensen in een medisch traject wil ondersteunen met een veilige communicatie app. Daar willen we heel veel meer over weten, dus let’s go interview!

Hi Tess! Wie ben jij?
Ik ben Tess, 26 jaar oud en woon in Utrecht. Hier heb ik de bachelors Psychologie en Business Economics gestudeerd – een erg leuke combinatie, gezien het twee zienswijzen zijn die wat uit elkaar aanliggen, maar elkaar m.i. ook juist enorm aanvullen. Daarnaast ben ik veel in de sportschool en op het hockeyveld te vinden, laat ik graag honden uit of ben ik bezig dieren te schilderen of digitaal te tekenen, en maak ik veel tijd voor vrienden en familie.

Had je, terugkijkend, nog steeds voor dezelfde studies gekozen?
Ik had zeker dezelfde studies gekozen. Ik heb altijd al interesse gehad in de mede-mens en vraag me constant af: wat maakt ons tot wie we zijn? Daarbij gaf Psychologie mij wat nieuwe handvatten en kennis. Daarnaast kan ik mij eindeloos verwonderen over hoe bedrijven in elkaar zitten, zich naar buiten uiten en hoe de processen daar werken. Leuke combi dus voor mij!

Wat heb je bij de studentenorganisatie De Kleine Consultant geleerd waar je nu nog veel aan hebt? 
Alle DKC’ers zullen het herkennen, maar de Powerpoint skills hebben mij echt geholpen. Niet alleen praktisch, maar ook hoe je een verhaal goed structureert en een conclusie aan de man brengt. Heel handig voor de pitchdecks. Maar bovendien leer je een denkwijze en manier om grotere projecten aan te pakken. Wanneer je begint aan een eigen start-up, kan je wel 100 verschillende stappen nemen. Maar, goed marktonderzoek, zowel online als in gesprekken, is van essentieel belang om je idee goed vorm te geven. Daarbij had ik gevoelsmatig een streepje voor door DKC.

Hoe ben je op het idee van Stamps gekomen?
Eigenlijk was het niet echt mijn idee. Mijn moeder, Pien, kreeg namelijk vorig jaar voor de derde keer de diagnose kanker. Zij had al ruimschoots ervaring helaas met wat er op je afkomt: belletjes, appjes, bezorgde naasten, en het herhaal vaak moeten vertellen. 20 jaar geleden stuurde ze nog brieven, 3 jaar geleden had ze een maillijst, maar nu wilde ze het anders doen. Ze wilde focussen op gezondheid en maakte een ‘reis naar gezondheid’ aan in een reisapp. Iedereen die vroeg hoe het ging, nodigde ze uit om haar daar te volgen. Dagelijks schreef ze de updates, en dat zorgde niet alleen voor ontzettend veel warme steun, maar ook dat ze het van zich afschreef. Door de maanden heen werden de updates steeds emotioneler en het hielp haar ontzettend in het bewust doormaken van de reis en omgaan met alle ‘chemotie’.

Later begon ook een vriendin van ons op die manier te delen, maar zij wilt 40 kilo afvallen: ander soort reis dus, maar ook een waarbij je echt je steun kan gebruiken om door te zetten. Aan het eind lag ze eens wakker van de chemo, trappelende benen, en dacht ze: zijn er niet veel meer mensen die hier baat bij kunnen hebben?

Ik was op dat moment bezig aan de ontwikkeling van een andere app. Sinds een poos zocht ik er iemand bij, liever samen dan alleen en dan kon ik er nog een project naast doen. Dat was nou net gelukt dus ik was klaar voor een nieuwe stap. Kwam dus eigenlijk perfect uit!

De week erna hadden we een brainstorm over het concept en een week later stond ik het te pitchen voor UtrechtInc Students: een programma aan de Universiteit Utrecht wat mij heeft geholpen met de validatie van Stamps.

Wat goed! Merk je dat het voor naasten van mensen ook fijn is om zo te kunnen communiceren?
Ik heb dat zelf al mogen merken, zelfs als dochter van. Het is namelijk echt niet makkelijk om in te schatten wanneer je kan bellen, en het kan nogal belastend voelen om iemand anders het verhaal weer te laten vertellen. Maar niet weten hoe het gaat maakt ook erg onzeker, lastige balans dus.

Door deze manier van communiceren wist ik juist wanneer ik kon bellen, en belden we ook vaak juist over andere dingen, haakjes uit haar verhalen. Ook vriendinnen van mij volgden haar posts, wat heel prettig was omdat ik zelf dan ook niet elke keer hoefde te vertellen hoe het met mijn moeder ging.

Een veilige app ontwikkelen lijkt me technisch uitdagend voor een psychologe?
Ja en nee. Ik ben inderdaad niet opgeleid tot app ontwikkelaar, maar heb mezelf in het afgelopen jaar wel aangeleerd hoe je het design van een app maakt. Daardoor kon ik al vormgeven hoe ik de app voor me zag, en dat maakt de communicatie met ontwikkelaars een stuk makkelijker. Psychologie is erg prettig omdat ik continu probeer te beredeneren wat wel of niet prettig is voor gebruikers, maar ook puur omdat ik de gesprekken over: “hoe vind je de app, en waar loop je tegenaan?” hierdoor goed kan doen.

Jullie zijn impact first onderneming en de winst gaat naar het goede doelen beleid. Vertel!
Wij hebben inderdaad gekozen om een sociale onderneming te worden, vanuit de rationale: je hebt een stabiel inkomen nodig om impact te maken. Nu zien wij ons verdienmodel ook nog eens als een bron van impact: je kan namelijk vanuit de app iemand steunen met bloemen, een kaartje of andere aardigheidjes. Dat geeft een goed gevoel aan de gever, maar ook ontzettend veel steun aan de ontvanger. We noemen het de kracht van de postzegel.

We gaan dat inkomen gebruiken om Stamps door te ontwikkelen naar de behoeften van onze gebruikers, om hen maximaal te kunnen steunen in het delen hoe ‘t gaat en om continuïteit te garanderen. En als we nog overhouden, willen we dat op andere manieren in een goede doelen beleid gieten. Waarschijnlijk door mensen in zware emotionele trajecten wat terug te geven: vooral om ze dingen te bieden die het wat verlichten, denk aan massages, schilderworkshops, you name it.

De vraag die we altijd stellen: zou je het studenten aanraden om te gaan ondernemen of om eerst werkervaring op te doen?
Dit is echt compleet afhankelijk van je karakter denk ik. Ik ben al vanaf jongs af aan iemand die ‘het zelf wilt doen’. Bij mijn bijbanen dacht ik altijd al: “jeetje waarom doen ze dat nou zó?” Later dacht ik bij mezelf – ga het dan zelf maar beter doen. Bovendien kan ik mijn creativiteit er in kwijt en biedt het veel afwisseling. Mijn sterke intuïtie dat ik een verschil wil maken speelde ook zeker een rol bij deze keuze. Voor mij was dit dus een logische stap.

Als je met de gedachte speelt om te gaan ondernemen, zou ik wel aanraden het tijdens of na je studie te doen: heel eerlijk, je zit nog op een laag uitgaven patroon, en kan gewoon lekker je eigen pad gaan timmeren. Lukt het niet? Weet je in ieder geval hoe het is om in de schoenen van je werkgever te staan en doe je bakken waardevolle ervaringen op.

Ik kan me voorstellen dat de app ook erg kan helpen in het rouwproces?
Dat zou zeker kunnen. Elk emotioneel traject waar je doorheen gaat, kan je eigenlijk delen via Stamps. Ik schrijf zelf over mijn ondernemerschap en wat ik daarbij meemaak, zowel emotioneel als praktisch. En ik merk dat het daarbij al helpt om te schrijven. Het gaat er gewoon om dat je je gedachten uit je hoofd trekt, en op papier zet. Dat maakt het vaak minder groot en zwaar dan wanneer het in je hoofd blijft cirkelen. Zo voelde ik me erg onzeker over van alles en nog wat, ik schreef het op en deelde het, en merkte al meteen dat een groot stuk onzekerheid wegviel. En dat je er dan nog steun bij kan krijgen is een ontzettende mooie plus.

Welke celebrity zou je heel graag als uithangbord van Stamps zien?
Als Erik Sherder achter Stamps zou staan zou dat een ontzettend groot compliment zijn, door zijn rijke kennis over mensen. Het vertrouwen in ons concept, de kracht van open communicatie maar ook het van je afschrijven, zou echt heel tof zijn.

Cliché, maar oké: waar staat Tess over 5 jaar?
Poh, moeilijke vraag vind ik dat. Ik wil natuurlijk dolgraag zien dat Stamps dan heel veel mensen helpt om open hun verhaal te delen, en al verschillende taboes rondom ziekten als burn-out, maar ook prostaat-kanker, door ons toedoen zijn doorbroken. En dat ik er continu de nieuwe ideeën voor kan bedenken en me ontzettend blijf ontwikkelen. Maar eerlijk gezegd ben ik iemand die wat meer meegaat met de manier waarop ’t leven loopt, en zou ik het je dus echt niet durven zeggen!

Tot slot, dit weet nog niemand over Tess?
Hmm, als ik brak ben op zaterdagochtend is het voor mij de beste remedie om harde muziek op te zetten en het hele huis schoon te maken. Zelden een kater die daarna nog blijft hangen en daar geniet ik echt ontzettend van!