Alba haalt het maximale uit haar studietijd!

Studeren, feestje, nog een feestje, stage, vrijwilligerswerk en bestuursjaar. De studententijd is de tijd van je leven om te experimenteren en erachter te komen wie jij bent én waar jij voor staat. En dat doet Alba Samsom zeker. Bij Integrand Nederland doet zij een fulltime bestuursjaar in de functie Brand Manager, veel vrijwilligerswerk en staat ze ook wel eens op een feestje. Wat merkt zij van het huidige studentenlandschap en waar staat ze over vijf jaar? Cliché maar oké, wij gaan dat en nog veel meer vragen. Daar. Gaan. We!

Alba! Welkom! Wie ben jij?
Hoi, wat leuk dat je leest! Ik ben Alba, 22 jaar, wonend en studerend in Utrecht, opgegroeid in Amstelveen. Ik ben een enorm familiemens, houd van koken en eten, en word blij van de zon. Verder is mijn agenda wat mij betreft altijd nét iets te vol, al zijn het allemaal leuke dingen. Ik ben veel met huisgenoten (ik woon met 6 anderen), ploeggenoten (van Triton), studievriendinnen (ja ik heb écht vrienden gemaakt op studie, bij Natuurwetenschappen en Innovatiemanagement), mijn vriendinnen uit Amsterdam, mijn vriend en familie en de belangrijkste: met de pup van mijn ouders. Daarnaast krijg ik energie van hard werken. Dat doe ik onder andere door het volgen van twee studies, en door mijn bestuursjaar.

Een tweede bachelor! Waarom ben je dit gaan doen?
Ja, eigenlijk ontstond dit idee vrij spontaan! In mijn eerste bachelor miste ik de wiskunde, en in de oriëntatie op mijn master spraken voornamelijk de economische masters mij aan. Deze vereisten veel voorkennis, die met een economische bachelor automatisch binnen zou zijn. Ik dacht: laat ik dan de hele bachelor Economics and Business Economics gewoon proberen! Tot nu toe gaat dat soepeltjes. Het helpt dat studeren me goed afgaat en ik er veel plezier in heb.

Hoe ben jij bij Integrand terecht gekomen en heb je lang getwijfeld om te solliciteren voor een fulltime bestuursjaar?
Een oud-huisgenoot van mij, Tom, had ooit Integrand gedaan. Toen was ik nog een 19-jarig guppie die net op zichzelf woonde, en was ik zeker nog niet bezig met zulk soort, toch wel ‘serieuze’, dingen. Ergens vorig jaar zag ik een LinkedIn bericht voorbij komen dat Integrand weer aan het werven was. Inmiddels sprak dit me wel aan. Toen ik Tom appte om te vragen of dit volgens hem bij mij zou passen, kreeg ik een volmondige ja. De keuze om te solliciteren was toen snel gemaakt.

Ik ging na deze volmondige ‘ja’ langs op het kantoor voor een kop koffie. Dat maakte mij nog enthousiaster. De combinatie van het runnen van een serieuze stichting en tegelijkertijd alle leuke dingen die bij een studentenbestuur komen kijken leek me perfect. Het fulltime sprak me juist aan, omdat ik me dan op 1 ding tegelijk zou kunnen focussen, iets wat ik daarvoor niet vaak deed.

Wat heel belangrijk is voor mij, is dat mijn omgeving ook achter mijn keuzes staat. Dat was het geval, dus meldde ik me officieel aan door het insturen van mijn CV en motivatiebrief. Na twee rondes én een extra gesprek werd ik gebeld met het fantastische nieuws: ik was de nieuwe Brand Manager van IGNL (Integrand Nederland).

Wat heb je als bestuurder dit jaar geleerd?
Oeh, echt onwijs veel, lastig om dit onder woorden te brengen. Ik ben dit jaar erg gegroeid, zowel op persoonlijk als zakelijk vlak. Persoonlijk onder andere door onze teamcoach en de trainingen die we (gratis) kunnen bijwonen. Zakelijk doordat we de verantwoordelijk dragen voor de hele stichting, maar omdat wij allemaal nog studenten zijn, de druk nog niet enorm hoog ligt. Natuurlijk moet je in zekere zin presteren, maar ook onze Raad van Toezicht weet dat wij nog lerende zijn. Dat maakt de werksfeer enorm fijn, en maakt dat je daadwerkelijk durft uit te proberen. Als je een goed idee hebt, voer je dit uit! Mijn bestuursgenootje Rik zet zo bijvoorbeeld een geheel nieuw event op, en ik besloot om mij een week lang in te zetten voor TKRAMREPUS. Ik merk dat ik ten opzichte van augustus, toen dit bestuursjaar begon, een stuk zekerder ben op zakelijk vlak. Daar ben ik trots op!

De vraag die we altijd stellen: zou je het studenten aanraden om te gaan ondernemen of om eerst werkervaring op te doen?
Langzamerhand merk ik dat ik geen ondernemersbloed heb. Ik vind het fijn om mee te werken aan iets wat er al is, en om datgene te verbeteren. Enigszins subjectief zou ik dus zeggen: doe lekker eerst werkervaring op. Er is vaak, in ieder geval meer dan bij je eigen onderneming, budget voor jouw persoonlijke ontwikkeling. Al klinkt het soms misschien wat cliché en zweverig om in jezelf te investeren, weet ik echt zeker dat dit aan iedereen ten goede zou komen.

Recent heb je een week lang onze Omgekeerde Supermarkt TKRAMREPUS gerund. Hoe was dit?!
Bijzonder! Iedereen die naar de winkel komt is blij, van donateur tot hulpbehoevende. Allerlei soorten mensen lopen de hele dag in en uit, drinken een kop koffie en maken een kletsje (of niet). De gesprekken die ik met de hulpbehoevende heb gevoerd raakten mij. Van complexe familiegeschiedenissen tot verhalen over een drugsverleden, ieder had zo zijn bagage. Sommige mensen wilden hun ei kwijt, anderen kwamen simpelweg om even op te warmen of te lachen. In het dagelijks leven zou ik minder snel in aanraking zijn gekomen met veel van deze mensen, maar door TKRAMREPUS wel. Daar ben ik dankbaar voor. Ik kom zeker terug!

Om als student in aanraking te komen met ver-van-je-studenten bed problematiek als armoede is een waardevolle ervaring voor iedere student?
Heel waardevol: dit moet iedereen meemaken. Ik heb al eerder vrijwilligerswerk gedaan in het buitenland, waar ik een maand lang Engelse les gaf op een school in Indonesië en hielp in een opvang voor gewonde schildpadden. Ook was ik een periode lang Kletsmaatje, waar ik vluchtelingen hielp de Nederlandse taal te beheersen. Toch was dat heel anders. In het buitenland was er zeker armoede maar die problematiek voelde ver weg, en het leek alsof de vluchtelingen die ik hielp geen financiële moeilijkheden hadden.

Dat er in Nederland ook zoveel armoede heerst, was iets wat ik me door een paar dagen bij TKRAMREPUS pas écht weer ging beseffen. Natuurlijk wist ik er wel vanaf, maar omdat het in mijn omgeving relatief weinig voorkomt, had ik het toch maar half door. Op een gegeven moment kwam er een vrouw binnen. Ze gaf aan zo dankbaar te zijn, omdat ze zichzelf door middel van de producten in de winkel elke week even kon verwennen. Vervolgens pakte ze een ‘gewoon’ pak pasta en potje saus. Dat maakte indruk. Waar ik niet eens nadenk over het kopen van een pak pasta, zag deze lieve vrouw dat dus als een verwenmomentje.

Dit soort gebeurtenissen zetten aan het denken. Ik maak me ook wel eens zorgen over mijn financiën, maar vaak komt dat dan omdat ik mijn geld aan vakantie, kleding of iets anders doms heb uitgegeven. Het verschil is dat ik dan mijn lening wat omhoog zet, en in het achterhoofd weet dat het mij zeer waarschijnlijk zonder problemen lukt om deze uiteindelijk af te betalen, door de omstandigheden waarin ik mij verkeer. In studentenland is het heel makkelijk om te vergeten dat het kopen van kleding, het boeken van een vakantie maar ook zelfs het vullen van je boodschappenmandje geen vanzelfsprekendheid is voor elke Nederlander. TKRAMREPUS confronteert je met deze pijnlijke en oneerlijke situatie, en laat je weer inzien hoe dankbaar je moet zijn voor je eigen situatie. Dat inzicht is waardevol!

Waar hoop je over 5 jaar te staan?
Ik denk dat ik dan nog burgerlijker ben. Mijn vrienden lachen me nu al vaak uit om hoe burgerlijk ik ben voor mijn leeftijd, maar ik vind het heerlijk. Avondjes op de bank, in een schoon en opgeruimd huis, vroeg slapen en opstaan, productief zijn.

Door Integrand ben ik daarnaast met veel bedrijven in aanraking gekomen, waardoor ik drie mogelijke werkgevers op het oog heb. Hopelijk ben ik daar tegen die tijd aan de slag. In de tussentijd denk ik mijn bachelors en één (of twee) master(s) op zak te hebben. Ook wil ik minimaal één stage gelopen hebben, in het buitenland gestudeerd hebben en nog wat gereisd hebben. Genoeg op de planning dus. Bovenal wil ik net zo gelukkig zijn als nu en omringd zijn met dezelfde fijne mensen!

Wat voor leuks staat er op de Integrand Nederland agenda?
Genoeg! Zelf kijk ik erg uit naar Techniek op Hakken, een evenement voor vrouwen in de techniek met 16 bedrijven. Vóór Integrand had ik nooit een carriėre-evenement bijgewoond. Nu ik weet hoe leuk en nuttig deze zijn, probeer ik er zoveel mogelijk mee te pakken. Ook voor niet-vrouwen of studenten buiten de technische sector zijn er genoeg evenementen, hier te vinden!

Tot slot, dit weet nog (stiekem) niemand over Alba?
Ik kan altijd, elk moment van de dag, elke dag van de week, pasta eten. Waar ik de hele dag chagrijnig kan zijn als ik weet dat ik ‘s avonds iets eet waar ik geen zin in heb, ben ik de hele dag extreem gelukkig als er pasta op het menu staat. Vooral de Toscaanse worst van de Spaghetteria doet het erg goed (erg basic, I know :)).